เลี้ยงลูกสไตล์บ้านเรา เป็นแนวไหนกันนะ






สวัสดีค่ะ สำหรับใครที่เข้ามาใหม่ อยากรู้จักแนวทางการเลี้ยงลูกของเรา วันนี้เราอธิบายพอสังเขปให้ฟังนะคะ หากแม่ๆท่านไหนมีแนวทางดีๆ เรามาแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ ยินดีค่ะ



ตลอด 3 ปีที่ผ่านมา มีหลายคนมากเลยที่ไม่เข้าใจว่าเราทำอะไร ทำไปทำไม ชอบพาลูกไปทำนั่นทำนี่ หาอะไรยัดหัวลูก จนลูกหัวโตเท่าลูกบาสแล้ว 5555

เราไม่ได้โกรธนะ จริงๆ แค่คิดว่าเขายังไม่เข้าใจ เอาจริงๆนะ เวลาส่วนใหญ่เรากับลูกจะอยู่บ้าน ไม่ได้ออกนอกบ้านทุกวัน เพียงแต่เวลาออกนอกบ้านมันจะมีรูปถ่ายเยอะ ดูเผินๆก็เหมือนออกไปทำกิจกรรมนอกบ้านตลอดเวลา จริงๆแล้วไม่ใช่ ส่วนใหญ่ก็อยู่ที่บ้าน ว่ายน้ำก็ว่ายที่บ้าน ขี่จักรยานก็ขี่ที่บ้าน หรือไม่ก็ขี่ที่โรงเรียน(ที่รั้วติดกับบ้าน)

ออกไปข้างนอกเราก็ไม่ได้ทำไร มีแต่เที่ยวกับเล่น บางคนเห็นเรามีคลิปสอนภาษาอังกฤษลูกก็คิดว่าเราให้ลูกเรียนตลอดเวลา เปล่าเลย เราสอนด้วยการพูดคุยกันเป็นส่วนใหญ่ เหมือนคุยภาษาไทยนี่แหละ ก็แค่คุยเป็นภาษาอังกฤษ หรือไม่ก็สอนด้วยนิทาน วันไหนเปิดนิทานสอน เราก็อาจจะถ่ายคลิปไว้แล้วลงเฟส ก็คิดกันไปว่าเราสอนนู่นนี่นั่นทุกวัน

กิจกรรมนอกบ้าน ที่นอกจากไปเที่ยวแล้ว ก็มีแค่ เรียนฟุตบอลสัปดาห์ละ 30 นาที (เฉพาะวันเสาร์) และ Playgroup สัปดาห์ละ 1 วัน (playgroup คือไปเล่น ชื่อมันก็บอกว่า play)

เราไม่เคยสอนวิชาการให้ลูกเลย แม้แต่ท่อง ก ไก่ เราก็ไม่เคยสอน ลูกเราท่อง ก ไก่ ไม่ได้, ท่อง ABC ไม่ได้, นับเลขได้แค่ 1,2,3 เขียนหนังสือไม่เป็น แต่ลูกเราพูดได้เยอะทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เพราะเราพูดกะลูกทุกวัน แค่พูดเท่านั้น

 เราให้ความสำคัญกับการเล่นของลูกมากที่สุด ตลอด 2 ปีที่ผ่านมาเราให้เวลากับลูกมากมาย เพราะเรารู้ว่าเวลานั้นสำคัญ และเรียกกลับคืนมาไม่ได้

 เรายอมที่จะไม่ทำงานเพื่อให้ลูกได้เล่น

 เรายอมที่จะมีเงินน้อยๆ เพื่อให้ลูกได้เล่น

 เราไม่ให้ลูกช่วยทำงาน (ยกเว้นงานบ้าน) หรือซึมซับการทำงาน หรือซึมซับธุรกิจของพ่อแม่ เพราะวันนึงเขาจะค้นพบอาชีพที่เขารัก อาชีพที่เป็นตัวของตัวเอง ไม่ใช่อาชีพที่พ่อแม่ยัดเยียด

 อาชีพในอนาคตอาจไม่เหมือนอาชีพที่มีอยู่ในปัจจุบันนี้ เขาอาจจะทำอาชีพที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อนก็ได้ โลกหมุนเร็วนะ

 เราไม่ได้เก็บเงินไว้ให้ลูกไปตั้งตัว อยากได้อะไรก็หาเอง สร้างเอง เราสร้างต้นทุนความคิด การศึกษา ความรู้ไว้ให้แล้ว เขาจะจับปลาเองได้ถ้าเราทุ่มเทเรื่องนี้มากพอ

 เราไม่ได้ทุ่มเทหาเงินอย่างหนักเพื่ออนาคตที่ดีของของลูก แต่เราทุ่มเทแรงกาย แรงใจเพื่อความสุขของลูกในวันนี้ และเดี๋ยวนี้ ไม่ใช่ว่าไม่วางแผนอนาคต (แผนสำหรับอนาคตมีแน่นอน) แต่ปัจจุบันก็สำคัญมากและมองข้ามไม่ได้ อนาคตจะมีความหมายอะไรหากเราไม่ได้ใช้ความสุขในปัจจุบันร่วมกัน ลูกต้องการเวลาจากพ่อแม่ไม่ใช่เงิน

 ประกันชีวิตมีแล้ว

และที่ลืมไม่ได้ ขอบคุณทุกคนที่รักชัตเตอร์ เอ็นดูชัตเตอร์ คอยติดตามตลอด สัญญาจะทำให้เค้าเป็นเด็กดี และจะคอยผลักดันส่มเสริมเค้าให้โตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี

รักนะ... จุ๊บ


แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น