วันที่ลูกตื่นเต้น แม่นั้นตื่นเต้นกว่า!

ประมาณ 1 ปีเศษแล้วที่ชัตเตอร์ไปเรียนดนตรีมา ก่อนหน้านี้ต้องบอกว่าทุลักทุเลมากพอสมควร อาจจะเป็นเพราะว่าแม่ตัดสินใจให้ลูกเรียน "เร็วเกินไป" ลูกดูไม่พร้อมเท่าที่ควร ตอนที่เริ่มเรียนเพิ่งจะอายุได้ 3 ขวบ 4 เดือน ยังไม่เคยจับดินสอเขียนหนังสือเลยด้วยซ้ำ แค่ครูให้วาดโน๊ตตัวกลมลงบนหนังสือก็ยังวาดไม่ได้เลยค่ะ 5555 เวลาไปเรียนก็เอาแต่มุดใต้เครื่อง

แม่ก็ถามลูกตลอดนะคะ ว่าถ้าไม่ไหวจะเลิกเรียนมั้ย ลูกก็บอกว่าไม่เลิกนะคะ เค้าบอกว่าก็ไม่ได้ชอบอะไรมากมายแต่ก็รู้สึกว่าไม่อยากเลิก อยากอยู่กับมันแบบนี้ ซ้อมบ้าง ขี้เกียจบ้าง แต่ก็ผูกพันธ์ กับเพื่อน กับครู และกับดนตรี

ทำไมถึงไปเรียน?

เราได้ยินเขาพูดกันว่าการเล่นเปียโนคือการทำงานที่ซับซ้อนของสมอง เพราะในขณะที่เล่นเปียโน เด็กๆ จะได้ฝึกฝนการทำงานร่วมกันของระบบประสาทสมองทุกส่วน ตั้งแต่หูฟังเสียง ปากร้องเพลง ตาอ่านโน้ต (อ่านทีละ 2 บรรทัด มือขวาบรรทัดบน มือซ้ายบรรทัดล่าง) สมองคิดวิเคราะห์ และมือบรรเลงแยกซ้ายขวา มือซ้ายเล่นคอร์ด มือขวาเล่นเมโลดี้ (หรืออาจจะกดในรูปแบบอื่น) เรียกได้ว่าตาดู หูฟัง ปากร้อง สองมือกด ในเวลาเดียวกัน ใช้นิ้วครบทั้ง 10 นิ้ว แยกประสาททุกส่วนให้ได้ หลายคนจึงบอกว่าเรียนแล้วลูกจะมีสมาธิดีขึ้น ก็เลยลองไปเรียนดูค่ะ เป็นคอร์สที่เน้นการฟังเป็นส่วนใหญ่ และ 1 ปีผ่านไปเราก็พบว่าลูกชายหูดีขึ้น สามารถแกะเพลงง่ายๆเองได้จากสิ่งที่ได้ยิน อะฮ๊าาาาาา....

แม่อยากให้ลูกได้ฝึกความพยายามในการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้สำเร็จ แม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่ยากก็ตาม เราต้องฝ่าฟันมันไปให้ได้ แต่ถ้าสุดท้ายแล้วลูกบอกว่าไม่ไหว แม่ยินดีรับฟังและทำตามความต้องการของลูกค่ะ เพราะมันยากจริง แม่เข้าใจ 

วันคอนเสิร์ตจบเล่ม 2 ผ่านไปด้วยดี คลิปนี้ถ่ายเมื่อ 2 เดือนที่แล้วค่ะ ในวันนั้นตามคลิปลูกอายุได้ 4 ขวบ 7 เดือน มีความตื่นเต้นและตื่นเวทีอยู่ไม่น้อย บวกกับเปียโนตัวใหญ่มากซึ่งเป็นตัวที่เค้าไม่เคยเล่นมาก่อนด้วย แม่นั่งหยิกขาตัวเองตลอกเวลาว่าลูกจะทำได้มั้ย จะร้องไห้บนเวทีรึเปล่า แต่เมื่อเพลงจบ บอกเลยว่าโล่งออกมากๆๆๆๆๆๆ ลูกกระโดดลงจากเวทีมากอดแม่คนแรกเลย 5555 น้ำตาจิไหล 

หนูทำได้แล้ว และเราจะพยายามกันต่อไป คิดว่ายังต้องเรียนอีกหลายปี สู้ๆนะคนเก่ง